شکست دیپلماسی امریکا در ژنو3 کلید خورد
در نگاه اول به توافقنامه ای که در ژنو 3 به امضا رسید، به نظر میرسد که باز همان برنامه دوره اصلاحات که کشور را از تمام برنامه های هسته ای عقب انداخت و ذلتی را برای ما به همراه داشت، اما این بار بعد از هشت سال شکوفایی هسته ای، می خواهد به کشور تحمیل شود. ولی بعد از دقیق شدن در توافقنامه می بینیم که با وجود همه توقفات، 6 ماهه بسته شده است. توجه داشته باشید که دیگر در این دوره مذاکرات دعوا بر سر اینکه 3 سانتریفیوژ در آزمایشگاه های ما بچرخد یا نچرخد نیست، بلکه ما الان ادعای گسترش تسلیهات در ایران و گسترش آن در سایر ملتهای آزادیخواه را داریم و همانطور که دکتر ظریف در مذاکرات ژنو 2 گفت در صورت عدم جدیت غرب برای پیشرفت مذاکرات، رویکرد همان رویکرد تیم قبلی خواهد شد و ایران به فعالیتهای هسته ای خود ادامه می دهد بی آنکه با غرب کاری داشته باشد.
در طول 8سال دولت احمدی نژاد ایران در بحث هسته ای، غنی سازی ها، بخصوص غنی سازی 20% قدرتش را به رخ غرب کشید و نشان داد که هر آنچه که ایرانی اراده کند از دستانش خارج نیست. و این زمینه ای برای قدرت نمایی ایران در این مذاکرات شد.
در طول مدت زمانی که دکتر روحانی بر سر کار آمد در مجامع بین المللی این صداها به گوش رسید که رویکرد مدیریت در ایران عوض شده و دپلماسی ارتباط با امریکا و سایر بدخواهان کشور مدنظر دولت است، و از طرف دیگر نرمش قهرمانانه در دیپلماسی تیم مذاکرات و جدیتشان برای پیشبرد مذاکرات، نگاه مجامع عمومی را به سمت آمریکا و طرف مذاکره کننده چرخاند، که باید رفتاری متقابل با ایران را داشته باشد و بالاخره این توافقنامه که شاید در ژنو2 هم مطرح شده بود و دکتر ظریف پای میز امضاء نرفت و به ایران برگشت، در ژنو 3 به امضا رسید.
